Gelukkig zijn de grenzen deze zomer niet dichtgegaan tussen Frankrijk en Spanje en kon de wijnreis doorgaan. Zowel vorig jaar zomer in Spanje als tijdens een bezoek aan een aantal wijnbeurzen in Nederland heb ik contact gelegd met een paar wijnproducenten voor nadere kennismaking en eventuele import. Het was tot de laatste week in juli nog spannend of de grenzen open bleven. Enkele gebieden zijn wel oranje gekleurd met meer COVID-besmettingen zoals in Catalonië en Aragon (Barcelona, Valencia en Lleida) maar toch besloten te gaan en de hotelovernachtingen die we geboekt hebben in Mâcon en Flouré voor de doorreis naar Spanje door te laten gaan. Echter, laten de te bezoeken wijnhuizen nou precies in de regio liggen Valencia liggen waardoor bezoek helaas werd afgeraden.
In Frankrijk was trouwens weinig van te merken van de COVID behalve de verplichte mondkapjes in hotels en restaurants. De 1.5 meter werd op straat niet echt gehandhaafd en tijdens een bezoekje aan Carcassonne waren de meeste parkeergarages gesloten om de toestroom van toeristen te beperken. Daarentegen was het in de Unesco erfgoed stad bijzonder druk waar iedereen door elkaar heen liep of vlak bij elkaar op een terras zat. Dat is even wennen. De regels omtrent COVID zijn wat dat betreft niet altijd even goed te begrijpen in de EU.
Macon, de stad aan de rivier de Saône is bekend van de witte Bourgogne. De chardonnay druif voelt zich hier meer dan thuis en levert zo’n 90% van de wijnen uit dit gebied. Het is tevens ook het grootste wijnbouwdistrict van de Bourgogne met meer dan 6000 ha en kent een wijnproductie van ruim 350.000 hl. Ik ben vaker in de Bourgogne geweest maar nog niet in de Mâconnaise. Het gebied ligt tussen de rode wijngebieden van de Beaujolais en de Côte Chalonnaise. De randgemeenten zijn schilderachtig gelegen en zeer de moeite waard om te bezoeken. Zo staat het dorpje Fuissé op het programma van de gelijknamige appellation Pouilly-Fuissé. Eén van de vijf belangrijkste gemeente appellations uit de streek met Pouilly-Loché, Pouilly-Vinzelles, Saint-Véran en Viré-Clessé. De witte wijnen zijn hier wezenlijk anders dan die uit Chablis en Beaune. Ik heb een afspraak bij de Oenothéque van Georges Burrier in Fuissé. Een bekende wijnproducent uit de gelijknamige familie die buiten wit ook rood produceert en dat komt daar niet veel voor.
Het is opmerkelijk rustig in Fuissé en dat ligt niet alleen aan Corona. De meeste wijnboeren zijn met vakantie omdat de oogst zeer aanstaande is. Een kwestie van een kleine twee weken of zelfs eerder. De klimaatschommelingen zijn ook hier goed merkbaar doordat er eerder geoogst wordt. We zijn de enige in oenotheque en krijgen daardoor alle aandacht. Of, is het omdat ik vergezeld ben door twee dames… We mogen zonder mondkapje binnen en de jongeman houdt gezonde afstand en doet af toe de kap af als hij zelf meeproeft. We krijgen eerst een tour door de wijnkelder waar zowel betonnen, roestvrijstaal en hout (Frans eiken) wordt gebruikt voor de verschillende wijnsoorten. Daarna krijgen we toelichting over de geschiedenis van de domeinpercelen: de ‘climats’ en ‘lieux-dits’ of kort samengevat kadastrale afbakening met klimatologische, geologische en historische specificiteit. De wijngaarden in de Bourgogne en dus ook in de Mâcconais zijn zeer versplinterd en verspreid. Dit heeft te maken met het gelijkwaardige recht voor ieder kind (Code Napoleon) om een gelijkwaardig deel te erven van de wijngaard bij overlijden van de ouders. Het systeem van de kwaliteitsclassificatie is hier anders is dan in de Bordeaux. Hier bepaalt de wijngaard en de producent de kwaliteit (herkomst) en in de Bordeaux is dat het wijnbedrijf. Daar wordt gebruik gemaakt van een kwaliteitsindeling en een stelsel van classificaties. De Bordeaux kent 60 verschillende AOP’s en de Bourgogne meer dan 100 waarvan 33 grand cru’s, waarvan 1 in de Chablis en 662 wijngaarden (climats – lieux-dits) met de status premier cru, 46 gemeentelijke appellations en 23 regionale. De termen ‘premier cru’ en ‘grand cru’ hebben in beide wijngebieden een andere betekenis wat voor de niet kenner tot behoorlijke verwarring kan leiden.
Wijnproeven
We krijgen vier witte en vier rode wijnen te proeven die behoorlijk verschillen qua fruit, aroma’s, alcohol percentage, vinificatie, zuren en tannines. Een genot om zo in alle rust te proeven en we starten uiteraard met de witte. Een Chateau du Clos 2015, een La Maréchaude 2014, een twee Vers Cras die verschillend opgevoed zijn. Opvallend is dat de eerste wijn, een biologische, 14,5% alcohol bevat en een pittig pepertje heeft en romige textuur. De wijn heeft 6 maanden RVS opvoeding gehad plus 12 maanden rijping op Frans eiken en heeft een ‘byte’ van heb ik jou daar! Je bent direct ontwaakt voor de volgende sensatie: een Château de Beauregard “La Maréchaude” 2014 Pouilly Fuissé. Een begerige gastronomische Chardonnay uit één van de meest gerenommeerde ‘Climats’ uit Pouilly-Fuissé. De wijngaarden bevinden zich aan de voet van de bekende heuvels Vergisson en Solutré. De mineraliteit van de deze wijn komt door de kalkrijke bodem. Florale aroma’s en in de smaak: citrus, kruiden en honing. Hier moet je even voor gaan zitten en de gedachten laten afdalen naar geluksmomenten. Bekomen van dit organoleptische gevoel staat de volgende uitdaging te wachten. Twee Pouilly Fuisés Vers Cras van domain Joseph Burrier en George Burrier. Twee prachtige wijnen die behoorlijk verschillen in tannine, zuren en opvoeding. Ze vragen om even open te staan en opnieuw geproefd te worden. Rijk en romig is Joseph. George is frisser met wat meer grapefruit tonen.
De twee Pinot Noirs en de twee Gamay’s laten zich na de Chardonnays goed bekomen. Dat de climats en opvoeding zo kunnen verschillen geeft wel aan dat de Bourgongne een bijzonder kwalitatief wijnbouwgebied is. Niet alleen het terroir bepaalt de specificiteit. Kennis over en de jarenlange ervaring met wijnbouw gaat goed samen met de bekendheid en marketing van de Bourgogne ansich. De robijnrode kleur van de eerste Pinot Noir (Rare) kent wat kers en hout. Intens fruit met behoorlijke zuren en mooie tannines. De Montange de Cra is wat lichter en soepeler en kent een fijne afdronk. De Juliénas heeft rijk fruit, rode bes, beetje pruimig en floraal. De Morgon Grand Cra kent typische Gamay-tonen zoals rode bes, rode en zwarte kers, licht tabak en fijne houtrijping. Beetje ruwe tannines, doch fris en in balans maar kan ook nog een jaartje liggen. Kortom, mooie wijnen die kenmerkend zijn voor de Bourgogne en toch zeer van elkaar verschillen.
De wijnbouwfamilie Burrier
De Burriers zijn al sinds de 15e eeuw een prominente wijnbouwfamilie in het zuiden van Bourgondië en zijn al zes generaties lang eigenaar van het kasteel van Beauregard in Pouilly-Fuissé. Frédéric-Marc Burrier is het huidige familielid dat de leiding heeft en produceert verschillende wijnen uit Pouilly-Fuissé, Mâcon en Beaujolais. De familie heeft verschillende landgoederen zoals Château de Beauregard, Domaine Georges Burrier (ontstaan in 1945) en het Domain Joseph Burrier. De Oenothèque is het bezoeken waard en gelukkig airconditioned bij een 32°C buitentemperatuur. Je kunt er circa 10 wijnen proeven. Niet alleen van de familiedomeinen maar ook van andere top vintages.
JosephBurrier
Na de proeverij is rondrijden over de verschillende heuvels en langs de wijnvelden aan te raden. De vergezichten zijn adembenemend. Heerlijk die koele bries als je de heuvels van Chasselas opzoekt en Fuissé achter je laat. Terug naar Macon. ’s Avonds wat Italiaans gegeten met een heerlijke Gigondas Première Cuvée LaCave uit 2016. De 1e fles had kurk en werd direct vervangen toen ik naar binnen gelopen was om het aan te geven. Zo hoort het en moet het. Macon is niet echt een mooie stad en ik kon de sfeer niet echt vinden in het oude centrum behalve bij wat tentjes aan het water. Overnachting in het Best Western vanwege de afgesloten parkeergarage en de centrale ligging. Woensdagmorgen ontbijten voor een goede bodem op weg naar Flouré in de Languedoc-Roussillon.
