Gisteren van Uzes (Gard) naar Avignon. Vandaag naar de mooie oude stad Tarragona en morgen naar Tivissa nabij Rasquera (Catalunya) op zoek naar de Garnacha tinto, Ull de Llebre (Tempranillo) en de Cariñena (Mazuelo of Carignan). Deze laatste is de meest geplante blauwe cultivar ter wereld. We brengen bovenal ook een bezoek aan vrienden die een paar hectare grond in Tivissa hebben gekocht met een Finca en zo’n driehonderd olijfbomen. De overnachting was in Hotel Astari (Key groep) met alle gemakken voorzien. Heerlijk zwembad, uitstekende bedden, buitenbar en parkeergarage. Op loopafstand van het hotel de oude stad binnengewandeld op zoek naar de overblijfselen van de Joodse wijk, de Catedral de Tarragona, een leuk restaurant of één van de wijnbars.
Een sfeervol restaurant gevonden met een mooi terras: ‘Pulvinar‘ (Carrer dels Ferrers). Een Spaans/Italiaans restaurant en daar een uitstekende lasagne gegeten met een Brunus Monsant rosé DO van de garnacha. De wijnbar Korxo is er niet ver vandaan en zit in een gezellig oud straatje met een klein terras (Carrer de Santa Anna). Tarragona is bij het grote publiek niet zo bekend als Barcelona of Valencia maar het bezoeken meer dan waard. ’s Avonds is er ook een opvoering over het verleden van ‘Tarraco’ in het oude Romeinse Amfitheater. Het heeft een rijke geschienenis en is een multi culturele mengeling van verschillende culturen. Het was ooit de belangrijkste Romeinse stad in Spanje en kende in de loop der tijd een bloeiende Joodse en Moorse gemeenschap. Daar is nog aardig wat van te vinden in de oude stad.
Het wijngebied van Tarragona staat een beetje in schaduw staat van Rioja, Navarra, La Mancha en Rueda. Toch komen er goede wijnen vandaan en het gebied staat vooral bekend om zoete portachtige wijnen die opgelegd worden in bombona’s of amphora’s.
‘Tarragona is de grootste D.O . van Cataluña , gelegen langs de kust, ten noorden en ten zuiden van de stad Tarragona , grenzend aan de provincie Lleida en de D.O .’s Montsant en Priorato . Tarragona Campo beslaat 70% van de wijngaarden van de D.O . en ligt in een straal van 30 km rond de stad Tarragona . Het gebied loopt eerst geleidelijk over van zeeniveau tot 200 m boven de zeespiegel en stuit dan op steile bergen. De piek van de Serra de Montsant in Priorato , in het noordwesten, is 1.098 m hoog. De bodem heeft een donkere of roodachtige kleur met veel kalksteen. In de valleien van de rivieren wordt de bodem alluviaal. Falset ( Comarca ) zelf ligt zich in een soort bergvallei, op een hoogte van 363 m , met in het zuidoosten de Serra de Montalt ( 914 m ) en in het noorwesten het voetgebergte van de Serra de Montsant (van 616 m tot Priorato ). De bodem bestaat er uit leem en kalksteen op een granieten ondergrond. Het gebied kreeg in 2001 een eigen D.O. en heeft de laatste jaren een spectaculaire kwaliteitsverbetering laten zien. Falset/Ribera de Ebro ligt ten zuiden en ten westen van Comarca , in de Ebro-vallei , en daalt tot een hoogte van 100 m . De wijngaarden liggen langs de oevers van de rivier en op kleine inlandse percelen, op vruchtbare grond die meer alluviaal materiaal bevat naargelang hij dichter bij de rivier ligt. Wijngaarden zijn aangeplant op hoogtes van 40 m in Campo tot 450 m in de Comarca Falset.‘ (Uit: Spanje wijnstreek Tarragona))
’s Avonds niet te laat gemaakt aangezien we de volgende morgen vroeg in Tivissa worden verwacht bij vrienden voor een ontbijt met verse van producten van het land en een rondleiding voordat het al te warm wordt. Zo gezegd zo gedaan. Zuidelijk gereden en daarna het binnenland in waar we opgehaald werden om via een pittige en verharde weg bij de Finca te ontbijten. Wat een prachtig gebied (Tivissa en Rasquerra) en wat is Spanje eigenlijk bijzonder mooi als je even de snelweg en de stranden van de Costa’s verlaat.
Veel respect voor de vrienden die hier hun permacultuur domein creeeren met respect en liefde voor de natuur: ‘Finca Feliz is een zelfvoorzienende boerderij in wording in Catalonië, Spanje. Heerlijk afgezonderd, omringd door amandel- en olijfgaarden en vlakbij zee en bergen’. Langzamerhand ben ik aan luxe gewend maar hier word ik wel geïnspireerd om eens het roer om te gaan gooien. Misschien op dit moment teveel vakantievibes maar ik heb er verschillende keren aan gedacht om iets te beginnen in de wijn en hospitalitybranche buiten mijn ICT bedrijf. Ik ben er nog niet uit maar Spanje spreekt me zeer aan. Mooie verse producten, niet al te duur, zon, zee, bergen en voldoende ruimte.
Goed, heerlijk ontbeten met verse vijgen en een vruchtensalade. Ervaringen uitgewisseld en van de verschillende uitzichten genoten. Zo rond elf uur wordt het hier goed warm en wordt het tijd om afscheid te nemen. Op naar ons vakantiehuis in Moreira. Ik kreeg nog wel mee dat de droge harde rode-bruine kalkstene grond bij heftige regenbuien (zoals vorig jaar) bijna geen water doorlaat en kan zorgen voor lokale overstromingen. Tja, de natuur heb je niet in de hand. De wortels van de druiven en olijven moeten diep om de mineralen uit het grondvocht te halen. Wat wijnvelden bezocht en de zo te zien moeten de druiven nog heel even rijpen maar de oogst is zeer dichtbij! De streek staat ook bekend om de smakelijke olijven (Sevillenca, Arbequina & Farga). Tijd om te verhuizen? Who knows?
English summary: From Chateauneuf-du-Pape, Gard (France) to Catalunya (Spain) to explore the red grape and olive varieties. The old and ancient city of Tarragona (Tarraco) was a melting pot of several cultures (Greek, Roman, Jewish, Muslim and Catalan). Today: world travelers and tourists. We visited friends in Tivissa – nearby Rasquera – who moved last year to Spain to work at their eco and sustainable permaculture. Respect and inspiring! Up to our house in Moreira.